Γατάκια με γατήσιο FIV , FELV, FIP Οδηγός Συμβίωσης

 Γατάκια με FIV ( Γατήσιο Aids)

Ο ιός ανακαλύφθηκε το 1980. Ανήκει στην ίδια οικογένεια ρετροϊών με τον ιό της λευχαιμίας της γάτας.
Μετά από μελέτη αποδείχθηκε πως ο FIV μοιάζει πολύ με τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV). Αν και υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ HIV και FIV, ο ιός FIV προσβάλλει μόνο γάτες και ο HIV μόνο ανθρώπους. Δεν υπάρχει κίνδυνος στους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με FIV-θετική γάτα.
Το 4% των φαινομενικά υγιών και το 14% των άρρωστων γατιών παγκοσμίως είναι θετικά στον ιό.
Όπως και στους ανθρώπους με HIV μόλυνση, οι γάτες - φορείς του FIV ιού μπορεί να μην δείξουν συμπτώματα για χρόνια. Κατά την διάρκεια όμως αυτή υπάρχει σταδιακή χειροτέρευση του ανοσοποιητικού συστήματός τους, με αποτέλεσμα να αναπτυχθεί το AIDS της γάτας (FAIDS). Ο ιός επειδή σκοτώνει ή καταστρέφει κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (λευκά αιμοσφαίρια) της γάτας με AIDS την αφήνει εκτεθειμένη σε αρρώστιες και μολύνσεις από άλλους ιούς και μικρόβια.

Πώς θα καταλάβω ότι η γάτα μου έχει Ανοσοανεπάρκεια (FIV);

Αν η γάτα βρίσκεται στις πρώτες εβδομάδες της μόλυνσης παρατηρούνται πυρετός, κατάπτωση, γαστρεντερικές διαταραχές, στοματίτιδα και πρήξιμο των λεμφαδένων.
Μετά από αυτό το στάδιο δεν έχει κανένα σύμπτωμα μερικές φορές για χρόνια.
Αν η γάτα βρίσκεται στο τελικό στάδιο τα συμπτώματα περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, μόνιμη διάρροια, ουλίτιδα ή στοματίτιδα, χρόνια αναπνευστικά και δερματικά προβλήματα και λεμφαδενοπάθεια. Σπανιότερα μπορεί να εμφανίσει προβλήματα συμπεριφοράς (προσβολή του νευρικού συστήματος), φλεγμονή των ματιών και νεφρική νόσο.

Θα μολυνθούν και οι άλλες μου γάτες;

Ο ιός πεθαίνει εντός λίγων ωρών έξω από το σώμα της γάτας και γι αυτό η μόλυνση δεν μεταφέρεται εύκολα με τα ρούχα ή άλλα αντικείμενα. Ο κύριος τρόπος μετάδοσης είναι με το σάλιο. Και ένα μόνο δάγκωμα αρκεί για να μεταδώσει τον ιό. Κινδυνεύουν πολύ γάτοι που έχουν πρόσβαση σε γατομαχίες.
Μεταδίδεται επίσης από την έγκυο γάτα στα μικρά της ή με τον θηλασμό.
Ο ιός έχει εντοπιστεί στο σπέρμα μολυσμένων αρσενικών και ίσως μεταδίδεται με την σεξουαλική πράξη. Ερευνάται αν τα κοινά πιάτα φαγητού-νερού, το γλείψιμο μεταξύ τους και οι ψύλλοι μπορούν να μεταδώσουν τον ιό.

Πώς θα διαγνώσετε τη νόσο και θα θεραπεύσετε τη γάτα μου;

Ο γιατρός κάνει ένα τεστ αίματος για να εξακριβώσει αν η γάτα έχει αντισώματα στον ιό. Ασχέτως με το αποτέλεσμα, συστήνει την επανάληψη του τεστ σε 2-4 μήνες κι αυτό γιατί μπορεί να μην έχουν προλάβει να παραχθούν αντισώματα αν η μόλυνση είναι πρόσφατη. Τα μικρά γατάκια εξετάζονται για τον ιό αφού συμπληρώσουν τον 6ο μήνα της ζωής τους γιατί με τον θηλασμό από μητέρα FIV θετική παίρνουν αντισώματα που ζουν για 4 μήνες και φαίνονται θετικά.
Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία εναντίον του ιού. Ο κύριος στόχος της θεραπευτικής προσέγγισης είναι η σταθεροποίηση της κατάστασης της γάτας ώστε να έχει την καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής. Χρησιμοποιούνται γι αυτόν το σκοπό φάρμακα σε υψηλές δόσεις ή με παρενέργειες που απαιτούν αυστηρό κλινικό έλεγχο.

Τι μέτρα μπορώ να λάβω για την άρρωστη γάτα μου;

Η FIV-θετική γάτα πρέπει να στειρώνεται και να μην της επιτρέπεται η πρόσβαση στο εξωτερικό περιβάλλον για την προστασία της από την επαφή με άλλες μολύνσεις.
Συστήνουμε τον τακτικό εμβολιασμό για την Πανλευκοπενία, τον Ερπητοϊό και Καλυκοϊό, έλεγχο των ψύλλων για να περιοριστεί η μόλυνση από αιμοπαράσιτα που προκαλούν αναιμία (Haemobartonella felis), απαγόρευση κατανάλωσης ωμού κρέατος λόγω αυξημένου κινδύνου στην Τοξοπλάσμωση (Toxoplasma gondii), αντιπαρασιτική θεραπεία κατά των ενδοπαρασίτων (σκουληκιών) και γενικά έλεγχο της γάτας για μετάδοση ζωοανθρωπονόσων.

Τι μπορώ να κάνω για να προλάβω τη νόσο;

Υπάρχουν τρία είδη εμβολίων που ήδη δοκιμάζονται και χρησιμοποιούνται.
Προς το παρόν δεν υπάρχει εμβόλιο κατά του ιού της FIV στην Ελλάδα.
Στειρώστε την γάτα σας και μην της επιτρέπετε να βγαίνει "'έξω".
Γατάκια γεννημένα από FIV-θετικές μητέρες πρέπει να ανατραφούν σαν ορφανά για να εκμηδενιστεί ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού με το γάλα της μητέρας τους. Ελέγξτε το αίμα τους για ανοσοανεπάρκεια όταν γίνουν 6 μηνών.
Τα κρούσματα του ιού σε κλειστή ομάδα γάτων που κάποιο μέλος της είναι θετικό στο FIV μπορούν να φτάσουν το ένα στις τρεις γάτες σε διάστημα δέκα χρόνων.
Αν είναι εφικτό οι γάτες που συγκατοικούν με FIV-θετική γάτα να εξεταστούν και όσες βρεθούν FIV-θετικές να ζουν μαζί ή να σταλούν σε νέο σπίτι. Αν δεν γίνεται να χωριστούν προσπαθήσετε μήπως καταφέρετε η κάθε γάτα να τρώει και να πίνει από το πιάτο της. Αν και αυτό δεν είναι δυνατό προσπαθήστε να πλένετε όσο πιο συχνά επιτρέπει ο χρόνος σας τα πιάτα φαγητού-νερού και τις αμμολεκάνες.

Πηγή: http://www.gatospito.com
Δείτε τα Videos και υιοθετήστε το δικό σας γατάκι εδώ

Γατάκια με FELV ( Γατήσια Λευχαιμία)

Ο ιός της λευχαιμίας (FeLV) ανήκει στην ίδια οικογένεια (ρετροϊών) που ανήκει και ο ιός της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας της γάτας (FIV). Ο ιός προσβάλλει και καταστρέφει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (λευκά αιμοσφαίρια). Τότε μπορούν να συμβούν δευτερογενείς μολύνσεις και νεοπλασίες. Ένα ποσοστό μολυσμένων γατιών εμφανίζουν Λέμφωμα (καρκίνος των λεμφοκυττάρων) και τα όργανα που προσβάλλονται είναι τα μάτια, οι ρινικές κοιλότητες, τα νεφρά και τα έντερα. Λιγότερο συχνά εμφανίζουν Λευχαιμία (νεοπλασματικά κύτταρα στο αίμα) και Πολυκεντρικό λέμφωμα (όγκους στα λεμφογάγγλια και άλλες περιοχές).
Είναι νόσος συχνή αλλά όχι πάντα θανατηφόρος. Αν μια γάτα έρθει σε επαφή με τον ιό υπάρχουν τέσσερα σενάρια απάντησης.
-(30%) Υπάρχει πιθανότητα να αποκρούσει τη νόσο από το σώμα της και να θωρακισθεί από μελλοντικές μολύνσεις.
-(40%) Να αποτύχει να αντισταθεί, ο ιός να κυκλοφορεί μόνιμα στο αίμα της και να γίνει ευπαθής σε συνδεδεμένες με την λευχαιμία νόσους.
-(30%) Να αποτύχει να αντισταθεί αλλά να μην κυκλοφορεί συνεχώς ο ιός στο αίμα της και μετά από περίπου 30 μήνες να προκύψει εξουδετέρωση του ιού ή μόνιμη παρουσία του στο αίμα.
-(1%) Να παραμείνει ο ιός και να αναπαράγεται μόνο στον επιθηλιακό ιστό της γάτας και να μην μπορεί να φύγει από κει εξ αιτίας της παραγωγής αντισωμάτων.

Πώς θα καταλάβω ότι η γάτα μου έχει λευχαιμία (FeLV) ;
Τα πιο συνήθη συμπτώματα είναι δύσπνοια, λήθαργος, ανορεξία, πυρετός, ουλίτιδα, στοματίτιδα και αποστήματα που δεν επουλώνονται. Δυστυχώς τα κλινικά συμπτώματα ποικίλουν πολύ γιατί εξαρτώνται από τον τύπο της νόσου και το προσβεβλημένο όργανο. Ο μόνος αρμόδιος για να εκτιμήσει το πώς θα προχωρήσει η διάγνωση είναι ο γιατρός της γάτας.

Θα μολυνθούν και οι άλλες μου γάτες;
Ο σημαντικότερος τρόπος μετάδοσης του ιού είναι με το σάλιο (γρατσουνιές, δάγκωμα, γλείψιμο, κοινά πιάτα φαγητού-νερού, αμοιβαίο καθάρισμα). Ο ιός επίσης μπορεί να μεταδοθεί με τα ούρα, τα κόπρανα, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης (αν δεν γίνει αποβολή) και με τον θηλασμό. Μεγάλος αριθμός γατιών στον ίδιο χώρο προδιαθέτει στην εξάπλωση του ιού.
Αν έχετε γάτα θετική στον ιό στειρώστε την και μην της επιτρέπετε να έχει πρόσβαση σε χώρους με άλλες γάτες. Κάθε νέα γάτα που εισάγεται σε ελεύθερη από λευχαιμία γάτο-ομάδα πρέπει να περνά από τεστ λευχαιμίας ασχέτως αν είναι εμβολιασμένη ή όχι.
Ολόκληρη η γάτο-ομάδα πρέπει να κάνει το τεστ της λευχαιμίας κάθε 6 ή 12 μήνες για προληπτικούς λόγους.

Πώς θα διαγνώσετε τη νόσο και θα θεραπεύσετε τη γάτα μου;

Αφού συνδυαστούν τα ευρήματα της γενικής φυσικής εξέτασης και του ιστορικού της γάτας, θα καθοριστούν τα αιματολογικά και βιοχημικά τεστ που είναι αναγκαία καθώς και η εξέταση του αίματος για λευχαιμία με τις καλλίτερες δυνατόν μεθόδους.
Συστήνουμε επανάληψη του τεστ σε 1-4 μήνες ασχέτως αποτελέσματος γιατί κάποιες αρχικά αρνητικές μπορεί να επώαζαν τον ιό μέσα τους και τώρα να είναι θετικές, ενώ κάποιες προηγουμένως θετικές μπορεί να ήταν παροδικά θετικές και τώρα να έχουν εξαλείψει τον ιό.
Εξ αιτίας της αδυναμίας του αμυντικού συστήματος της γάτας να αντεπεξέλθει σε άλλες νόσους και σε δευτερογενείς μολύνσεις που συμβαίνουν, η απάντηση στη χορήγηση αντιβιοτικών είναι αργή και λιγότερο επιτυχής.
Η χημειοθεραπευτική αγωγή στο λέμφωμα μπορεί να δώσει μία παροδική βελτίωση.
Συστήνουμε τον τακτικό εμβολιασμό για την Πανλευκοπενία, τον Ερπητοϊό και Καλυκοϊό, έλεγχο των ψύλλων για να περιοριστεί η μόλυνση από αιμοπαράσιτα που προκαλούν αναιμία (Haemobartonella felis), απαγόρευση κατανάλωσης ωμού κρέατος λόγω αυξημένου κινδύνου στην Τοξοπλάσμωση (Toxoplasma gondii), αντιπαρασιτική θεραπεία κατά των ενδοπαρασίτων (σκουληκιών) και γενικά έλεγχο της γάτας για μετάδοση ζωοανθρωπονόσων.
Όλες αυτές οι προληπτικές ενέργειες γίνονται για να διατηρηθεί η ποιότητα ζωής της γάτας που νοσεί.

Τι μπορώ να κάνω για να προλάβω τη νόσο;
Ο ιός είναι ευαίσθητος και ανίκανος να επιζήσει για περισσότερο από μία εβδομάδα στο περιβάλλον ακόμη και χωρίς να λάβετε μέτρα. Αδρανοποιείται εύκολα από οικιακά καθαριστικά, οινόπνευμα, χλωρίνη, θερμότητα, ξηρασία.
Ευτυχώς υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο και πρέπει να γίνεται οπωσδήποτε σε γάτες που έχουν πρόσβαση σε άρρωστες από λευχαιμία γάτες ή στο εξωτερικό περιβάλλον. Πριν τον πρώτο εμβολιασμό συνιστούμε τεστ αίματος για την λευχαιμία.

Πηγή: http://www.gatospito.com
Παράδειγμα1. Ο Oliver, 2. Ο Καλούλης

Γατάκια με FIP (Λοιμώδης Περιτονίτιδα)


Η Λοιμώδης περιτονίτιδα της γάτας (FIP) είναι μία πολύ σοβαρή νόσος και οφείλεται σε ιό (κορωναϊό).
Μέσα στην οικογένεια των κορωναϊών (FCoV) μερικά στελέχη μεταδίδονται με τα κόπρανα και προκαλούν γαστρεντερικές διαταραχές που καταλήγουν σε διάρροια χωρίς να απειλήσουν τη ζωή. Μερικά άλλα στελέχη που δεν μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε από τα παραπάνω, υφίστανται μετάλλαξη μέσα στο σώμα της γάτας και προκαλούν την Λοιμώδη περιτονίτιδα (FIP). Δημιουργούνται, δηλαδή, σοβαρές φλεγμονές σε διάφορα σημεία του σώματος της γάτας που πολλές φορές συνοδεύονται από παραγωγή υγρού. Οι περισσότερες γάτες δεν μπορούν να ελέγξουν τον πολλαπλασιασμό του ιού και οδηγούνται στον θάνατο, αρκετές καθυστερούν πολύ την εξάπλωσή του και μερικές αναπτύσσουν μια αποτελεσματική αντίδραση που προλαβαίνει και σταματά την εξάπλωση αυτή στο σώμα τους.
Πώς θα καταλάβω ότι η γάτα μου έχει Λοιμώδη περιτονίτιδα (FIP);
Τον πρώτο καιρό μειώνεται η όρεξη, η γάτα χάνει βάρος, μπορεί να έχει πυρετό και διάρροια. Υπάρχει όμως και πιθανότητα η γάτα να είναι φορέας του ιού και να μην παρουσιάζει κανένα από τα παραπάνω συμπτώματα.
Αργότερα ο ιός προσβάλλει το τοίχωμα των αγγείων του αίματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να διαρρέει υγρό έξω από το αγγείο του αίματος και να συγκεντρώνεται σε γειτονική κοιλότητα αν υπάρχει. Τότε μπορεί να συγκεντρωθεί υγρό στην περιτοναϊκή κοιλότητα (περιτονίτιδα) ή στην θωρακική κοιλότητα (πλευρίτιδα) η οποία δυσκολεύει την αναπνοή ή και στις δύο.
Σ' αυτή την περίπτωση έχουμε την "Υγρή μορφή FIP".
Σε άλλες όμως περιπτώσεις υπάρχει σοβαρή φλεγμονή σε όργανα του σώματος που δεν μπορεί να συγκεντρωθεί υγρό, όπως συκώτι, νεφρά, μάτια, εγκέφαλος και έντερα. Σ' αυτή την περίπτωση έχουμε την "Ξηρή μορφή FIP", και τα συμπτώματα εξαρτώνται από τα εμπλεκόμενα όργανα κάθε φορά.
Δυστυχώς κι άλλες αρρώστιες προκαλούν όμοια συμπτώματα με εκείνα της υγρής ή της ξηρής FIP γι αυτό και είναι δύσκολο να διαγνωστεί η λοιμώδης περιτονίτιδα μόνο από αυτά.

Θα μολυνθούν και οι άλλες μου γάτες;
Υπάρχει κληρονομική προδιάθεση που μεταδίδεται από τον αρσενικό γάτο στα μικρά γατάκια. Αλλά και οποιαδήποτε άλλη γάτα που ζει με άλλες γάτες μαζί, που είναι επιβαρημένη με άλλα νοσήματα, που βιώνει έντονο στρες ή που δεν έχει ανεπτυγμένο αμυντικό σύστημα μπορεί να μολυνθεί από σάλιο ή ρινικό έκκριμα γάτας με FIP.

Πώς θα διαγνώσετε τη νόσο και θα θεραπεύσετε τη γάτα μου;
Με αιματολογικές και βιοχημικές αναλύσεις αίματος μπορούν να διακριθούν κάποιες αλλαγές που συντροφεύουν την λοιμώδη περιτονίτιδα και να βοηθήσουν στην διάγνωση. Δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμη διαγνωστικό τεστ.
Για να τεθεί οριστική διάγνωση πρέπει να εξεταστούν οι ιστοί που φλεγμαίνουν ή με βιοψία ή με νεκροτομή.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την FIP. Αν τα συμπτώματα δεν είναι πολύ σοβαρά μία υποστηρικτική θεραπεία μπορεί να προκαλέσει παροδική βελτίωση. Όταν τα συμπτώματα είναι έντονα δυστυχώς δεν υπάρχει ελπίδα προς το παρόν.

Τι μπορώ να κάνω για να προλάβω τη νόσο;
Ευτυχώς κυκλοφορεί εμβόλιο το οποίο μπορεί να μην παρέχει πλήρη προστασία από την Λοιμώδη περιτονίτιδα (FIP) πρέπει όμως να γίνεται ο εμβολιασμός.
Φυσικά το περιβάλλον να διατηρείται καθαρό (περιοδική απολύμανση με διάλυμα χλωρίνης 1:30 ), και να ελαττώνεται κάθε πηγή στρες ή ασθενειών.

Πηγή: http://www.gatospito.com